تفاوت اوتیسم و بیش فعالی کودکان چیست؟ چه ارتباطی میان اختلال اوتیسم و بیش فعالی وجود دارد؟ آیا فرد مبتلا به اوتیسم می تواند علایم بیش فعالی نیز داشته باشد؟ یکی از اختلالات نسبتا شایع در بین کودکان، بیش فعالی است. بر اساس مطالعات انجام گرفته، اختلال اوتیسم و بیش فعالی به دلیل اختلالات رشدی و عصبی در کودکان رخ می دهند. برخی از علائم آن ها با یکدیگر مشابه است. اما تفاوت های اساسی بین اوتیسم و بیش فعالی وجود دارد. در این مقاله از سایت “دکتر شنگه” قصد داریم با علایم اوتیسم و بیش فعالی، همچنین تفاوت آن ها بیشتر آشنا شویم.
تفاوت اوتیسم و بیش فعالی کودکان چیست؟
تفاوت اوتیسم و بیش فعالی به دلیل نوع علائم آن می باشد. در تشخیص اولیه اختلال بیش فعالی، علائمی مانند ضعف در تمرکز، عدم انجام امور روزمره، فعالیت بالا و عدم توجه به اطرافیان وجود دارد. این علائم ممکن است در تمامی سنین حتی در زمان نوزادی باعث ایجاد مشکلاتی در فرد شود. در اختلال اوتیسم نیز علائمی مانند عدم مدیریت زمان، نقص در رفتار و مهارت های اجتماعی، اختلال نارسایی و عدم یادگیری وجود دارد. این بیماری تا قبل از ۳ سالگی قابل تشخیص است. بیماری اوتیسم می تواند به دلایل ژنتیکی و محیطی ایجاد شود. اما تشخیص نهایی آن با توجه به ارزیابی ها و آزمون های انجام گرفته وسط پزشک متخصص صورت می گیرد.
با توجه به اینکه برخی از علائم اختلال اوتیسم و بیش فعالی با یکدیگر شباهت دارند، ممکن است افراد نتوانند این دو بیماری را از هم تشخیص دهند. هر دو این اختلالات تحت تاثیر رشد مغز بوده و بر سیستم اعصاب مرکزی تاثیر می گذارند. در نتیجه با اختلالات گفتاری، حرکات، حافظه و رفتارهای اجتماعی همراه می شوند.
باید به این نکته نیز توجه شود که برخی از افراد همزمان به دو اختلال مبتلا می شوند. در ادامه مطلب با برخی از تفاوت های اساسی بین اوتیسم و بیش فعالی خواهیم پرداخت.
علائم اختلال اوتیسم چیست؟
علت دقیق اختلال اوتیسم می تواند به دلیل عوامل ژنتیکی و یا محیطی باشد. سن بالای والدین در زمان بچه دار شدن، مصرف داروهای خاص در زمان بارداری، فقدان آنزیم و وزن بالای مادر، می تواند از دلایل ابتلای جنین به اوتیسم باشد. علائم اوتیسم در افراد مختلف می تواند متفاوت باشد. اما به طور کلی شامل شرایطی خاص از رفتارهای عصبی می باشد. برخی از علائم آن شامل موارد زیر است:
- عدم برقراری ارتباط موثر
- عدم رشد مهارت های رفتاری
- اختلالات گفتاری و زبانی
- مشکلات اجتماعی
- رفتارهای تکراری
- عدم درک احساسات
- اختلالات خواب
- افسردگی
- تاخیر در گفتار یا تکرار زیاد جملات
- آشفتگی و بی قراری
- استرس و اضطراب
- وابستگی زیاد به برخی از وسایل
- واکنش های غیر عادی به صدا، مزه جدید و …
بیشتر بدانیم: “گفتار درمانی در ارومیه”
علائم اختلال بیش فعالی چیست؟
این اختلال می تواند به دلایل مختلفی مانند عوامل ژنتیکی و محیطی در فرد ایجاد شود. این کودکان مشکلاتی از قبیل عدم تمرکز و توجه داشته و به دلیل آسیب های مغزی، رفتارهای خاصی را از خود نشان می دهند. اگر این اختلال کنترل نشود می تواند در نوچوانی و بزرگسالی باعث بیماری هایی از قبیل افسردگی، رفتار های ضد اجتماعی و اختلالات سلوک شود. برای کاهش احتمال ابتلا به این بیماری، توصیه می گردد در زمان بارداری از آلودگی های محیطی، استرس، مصرف غذاهای کم ارزش و … اجتناب کنند. برخی از علایم اختلال بیش فعالی شامل موارد زیر است:
- عدم تمرکز حواس
- مشکلات شنیداری
- رفتارهای نامناسب در موقعیت های مختلف
- بی نظم در انجام امور روزمره
- ضعف در به کارگیری مهارت های اجتماعی
- سر و صدای زیاد هنگام فعالیت
- بی قراری
- حرف زدن بدون تفکر
- عدم درک مفاهیم
- تمایل به انجام کارهای خطرناک
- حساسیت شدید نسبت به صداها و …
مهم ترین تفاوت های اختلال اوتیسم و بیش فعالی چیست؟
اختلال اوتیسم شامل مشکلاتی در زمینه اعصاب می باشد که باعث ایجاد چالش هایی در زمینه مهارت های اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای تکراری در فرد می شود. علائم اوتیسم با توجه به شدت آن شامل طیف اوتیسم است. درحالی که بیش فعالی دارای طیف نیست و نشانه های آن در کودکان مختلف می تواند به شکل های گوناگون بروز پیدا کند. همچنین اختلال بیش فعالی یک وضعیت بیولوژیکی است که کودک در توجه به مسائل مختلف، تمرکز در مورد امور روزمره و عدم درک دچار مشکل می شود.
از مهم ترین تفاوت های این دو اختلال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کودکان مبتلا به اوتیسم در بیان احساسات افکار خود مشکل دارند. در حالیکه افراد بیش فعال به طور پیوسته و سریع صحبت می کنند.
- کودکان اوتیسم در برقراری ارتباط و تعامل های اجتماعی ضعف دارند. در حالیکه که کودکان بیش فعال دوست دارند فقط حرف خودشان را بزنند.
- كودكان مبتلا به بیش فعالی ممکن است با انجام اموری مانند درس خواندن به سرعت خسته شوند ولی در مقابل، كودكان اوتیسمی اغلب به فعالیت‌های یکنواخت و بدون تغییر علاقه داشته و به دنبال روال‌های یکنواخت یا الگوهای منظم رفتارهای كلامی یا غیر كلامی می‌باشند.
- کودک مبتلا به بیش فعالی ممکن است نتواند به هر موضوعی توجه کند. در صورتی که یک کودک اوتیسمی ممکن است تمرکز بالایی در مباحث مورد علاقه خود داشته باشد، اما ممکن است نتواند درگیر موضوعاتی شود که کمتر به آن‌ها علاقه دارد.
بیشتر بدانیم: “نقش والدین در درمان اوتیسم“