طول عمر بیماران دوقطبی را در این مقاله از سایت ” دکتر شنگه ” مورد بررسی قرار خواهیم داد. کیفیت زندگی فرد مبتلا به بیماری دو قطبی می تواند تاثیر زیادی در طول عمر او داشته باشد. در صورت عدم درمان و مدیریت صحیح این بیماری، می تواند باعث کاهش طول عمر افراد مبتلا شود. در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا به این موضوع بپردازیم:
طول عمر بیماران دوقطبی
اختلال دوقطبی یک بیماری روانی است که باعث تغییرات غیر عادی در خلق و خو، سطح انرژی، میزان تمرکز، توانایی انجام کارهای روزمره و فعالیت‌های شخصی می‌شود. طول عمر بیماران دوقطبی به دلیل تجربه مکرر این تغییرات کم می‌شود.
- اختلال دوقطبی نوع اول با دوره شیدایی که حداقل ۷ روز طول می‌کشد، شروع می‌شود. معمولاً دوره‌های افسردگی هم رخ می‌دهند که حداقل ۲ هفته طول می‌کشد؛
- اختلال دوقطبی نوع دوم با دوره‌های افسردگی شروع می‌شود و دوره شیدایی در آن کمتر است؛
- اختلال سیکلوتیمیک که سیکلوتیمیا هم نامیده می‌شود، با علائم خفیف افسردگی همراه است که طولانی هم نیست.
طول عمر افراد دارای اختلالات روانی و ذهنی، بین ۷ تا ۱۰ سال کاهش می‌یابد. به‌طور میانگین، طول عمر بیماران دوقطبی هم ۶۷ سال است که حدود ۸ الی ۱۲ سال کمتر از افراد عادی‌ست. همچنین خطر مرگ در این افراد ۲٫۶ برابر بیشتر از مردم عادی است. خوشبختانه، اگر اختلال دوقطبی در سنین جوانی تشخیص داده شود و برای درمان آن اقدام شود، این میانگین افزایش پیدا می‌کند.
چرا اختلال دوقطبی طول عمر را کاهش می‌دهد؟
اختلال دوقطبی، می‌تواند بر سلامت روان و سلامت جسمی شما تأثیر بگذارد. بیماری‌های جسمی مرتبط با اختلال دوقطبی، به‌عنوان عوامل اصلی کاهش امید به زندگی در نظر گرفته می‌شوند.
برای کسانی که با اختلال دوقطبی زندگی می‌کنند، احتمال ابتلا به بیماری قلبی و مرگ ناشی از آن به‌طور قابل توجهی بیشتر از افراد عادی است. این امر، می‌تواند به دلیل مجموعه‌ای از علائم به نام سندرم متابولیک باشد که در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی شایع‌تر است. سندرم متابولیک دروازه ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی و عروقی است. علائم اختلال متابولیک که باعث کاهش طول عمر بیماران دوقطبی می‌شود، شامل موارد زیر است:
- التهاب
- عدم تعادل قند خون
- فشار خون بالا
- سطح بالای تری گلیسیرید خون
عوامل بیماری دو قطبی
- تفاوتهای بیولوژیکی: به نظر می رسد افراد مبتلا به اختلال دو قطبی تغییرات شدیدی مغزی دارند. اما هنوز به طور دقیق مشخص نیست کدام تغییرها باعث به وجود آمدن این اختلال می شود.
- ژنتیک: این اختلال به صورت ارثی در یک خانواده انتقال پیدا می کند. اما هنوز مشخص نیست که کدام ژن ها مسئول رخداد این بیماری هستند.
