نقش والدین در درمان اوتیسم کودکان چیست؟ راهکار های مناسب برای پدر و مادرها در ارتباط با کودک اوتیسم شامل چه مواردی است؟ امروزه اختلال اوتیسم برای میلیون ها خانواده در سراسر جهان به یک چالش تبدیل شده است. برخی والدین در ارتباط با كودكان اوتیسمی خود و درک آنها دچار مشکل می شوند. اوتیسم به عنوان یک وضعیت ذهنی حتی می تواند بر توانایی كودک برای تعامل اجتماعی و یا ابراز احساسات تاثیر بگذارد و اغلب تمایلی برای رفتارهای تكراری به وجود می آورد. والدین می توانند از سنین پایین به كودكان اوتیسمی خود در كاهش شدت علائم بیماری و تقویت توانایی آنها در برقراری ارتباط كمک كنند.
نقش والدین در روند درمان اوتیسم
اوتیسم یک اختلال طیفی است، به گونه ای كه كودكان از علائم و شدت این بیماری رنج می برند. دلایل ابتلا به اوتیسم كاملا ناشناخته است و در حال حاضر هیچ درمان یا علاج دارویی برای این بیماری وجود ندارد؛ محققان برای شدت اوتیسم سه سطح خفیف، متوسط و شدید را تعیین كرده اند.
اوتیسم شدید به این معنی است كه كودک متوجه حضور افراد در اطراف خود نیست و ممكن است والدین را نادیده بگیرد.
در وضعیت متوسط این بیماری، كودک كوچک تر از سن خود به نظر می رسد و درخواست های خود را با صدای بلند مطرح می كند. اما علائم خفیف این بیماری قابل تشخیص نیستند.
در درمان های قبلی درمانگرها به طور مستقیم روی كودكان كار می كردند تا مهارت های ارتباطاتی آنها را تقویت كنند و علائم این بیماری را مانند رفتارهای تكراری، كاهش دهند.
اما، مطالعه جدید بر روی نقش والدین در درمان اوتیسم است كه محققان معتقدند می تواند فضای درمانی همیشگی برای كودكان مبتلا به اوتیسم در خانه به وجود آورد.
تشخیص اختلال اوتیسم در کودکان، معمولا واکنش‌هایی از قبیل اضطراب، سردرگمی و نگرانی از آینده را برای والدین به‌همراه دارد. این موضوع، مدت‌ها والدین را در حالت یأس، درماندگی و بلاتکلیفی قرار خواهد داد. اگرچه اختلال اوتیسم به‌صورت همیشگی با کودک همراه است، ولی راه‌ها و شیوه‌های درمانی و آموزشی زیادی برای کمک و یادگیری کودکان دارای اوتیسم وجود دارد که در صورت تشخیص زودهنگام و با مشارکت فعال خانواده می‌تواند به این موفقیت بینجامد که در فرآیند درمان، کودک دارای اوتیسم بیاموزد و رشد کند و در تعاملات اجتماعی شرکت داشته باشد.
