علت و انواع سندروم داون چیست؟ سندروم داون ناشی از یک اختلال ژنتیکی است که در آن یک کروموزوم اضافی در ۲۱ امین جفت کروموزومی در بدن ایجاد میشود. این مشکل باعث تاخیر در رشد جسمی و روانی می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علت و انواع سندروم داون مطالعه مطالب زیر پیشنهاد می شود:
سندروم داون چیست؟
سندرم داون یک بیماری ژنتیکی است که بهخاطر یک نسخهی اضافی از کروموزم ۲۱ بهوجود میآید. این کروموزوم اضافی میتواند بر جسم، هوش و رشد کلی فرد تأثیر بگذارد و احتمال ابتلا به برخی مشکلات را هم افزایش میدهد.
علت سندروم داون
در فرایند تولید مثل ژن ها از پدر و مادر به جنین منتقل می شوند. این ژنها توسط کروموزومها حمل میشوند اما در کودکان سندروم داون، یکی از کروموزومها به درستی جدا نمیشود و این کروموزوم اضافی مشکلاتی برای مغز و ویژگیهای جسمی کودک ایجاد میکند.
انواع سندروم داون
تریزومی کروموزوم ۲۱: رایجترین نوع سندروم داون است که در حدود ۹۵ درصد مواقع، به علت تقسیم سلولی غیرطبیعی در طول رشد سلول اسپرم یا سلول تخمک ایجاد می شود. در این خطای ژنتیکی یک جفت کروموزوم ۲۱ در اسپرم یا تخمک از هم جدا نمی شوند و وقتی جنین رشد می کند، کروموزوم اضافی در هر سلول بدن تکثیر می شود.
سندرم موزاییک داون: کمترین درصد از انواع سندرم داون را تشکیل می دهد. این افراد ویژگی های کمتری نسبت به سایر انواع سندرم داون دارند. سندرم داون موزاییک زمانی تشخیص داده می شود که ترکیبی از دو نوع سلول وجود داشته باشد، برخی حاوی ۴۶ کروموزوم معمولی و برخی حاوی ۴۷ کروموزوم هستند.
سندرم داون به علت جابه جایی بین کروموزوم ها: این شرایط زمانی روی میدهد که بخشی از کروموزوم ۲۱ موقع تقسیم سلولی شکسته و به کروموزوم دیگری میچسبد. این فرد دارای ۴۵ کروموزوم است و حدود ۳ درصد از موارد سندرم داون را تشکیل می دهد.
چه افرادی احتمال بیشتری برای ابتلا به سندروم داون دارند؟
مادران ۳۵ ساله و بالاتر نسبت به مادران جوانتر احتمال بیشتری برای ابتلای سندروم داون در جنین خود دارند. هر چه سن مادر بالاتر میرود، این احتمال افزایش مییابد.
تحقیقات نشان میدهد که سن پدر نیز تاثیرگذار است. یک مطالعه در سال ۲۰۰۳ نشان داد که پدران بالای ۴۰ سال دو برابر شانس داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون را داشتند.
افرادی که سابقه خانوادگی سندرم داون دارند.
احتمال ابتلا به دلیل ژنتیک
آیا درمان سندروم داون ممکن است؟
هیچ درمانی برای سندرم داون وجود ندارد، کودکان مبتلا به سندرم داون ممکن است نسبت به سایر کودکان از یادگیری کندتری برخوردار باشند. درمانها بر مبنای نیازهای جسمی و روحی هر فرد انجام میشود. کودکان سندروم داون اغلب دیرتر از همسالان خود صحبت کردن را یاد میگیرند. یک گفتار درمانگر، میتواند به آنها کمک کند تا مهارتهای اولیه لازم برای ارتباط، مانند تقلید صداها را تمرین کنند. گفتاردرمانی میتواند به کودکان مبتلا کمک کند تا مهارتهای ارتباطی خود را بهبود ببخشند و بتوانند از زبان به شکل موثتری استفاده کنند.